*

 منم بازی

سلام

خوبید؟ 

 سمانه عزیزم من رو به یه بازی وبلاگی دعوت کرده

"خاطرات 14 سال پیش"

راستشو بخواید اول کلی فکر کردم تا یادم بیاد اصلاً 14 سال پیش چند ساله بودم و کجا بودم و موقعیتم چطوری بود 

آخه می شناسید که حافظه منو

نگفتم؟؟

حافظه من با کُندُر کار می کنه که اونم یادم میره بخورم!!!! 

بهرحال بعد از کلی فکر و بررسی، یادم آمد که اون موقع من 10 ساله بودم و کلاس چهارم دبستان! 

از مدرسه که هیچوقت خاطره خوبی نداشتم و ندارم 

بهترین و صمیمیترین دوستم هم کسی بود که سایه همدیگه رو با تیر می زدیم و همش با هم جنگ و دعوا داشتیم 

توی خونه هم اون وقتا همش با دردونه سر دعوا و ناسازگاری داشتیم و چه بلاهایی که این فسقلی سرم نیاورد 

اما یه چیزی که خیلی روشن توی ذهنم آمد، اولین تجربه عشقی!!! بود که توی اون سن طعمش رو چشیدم

یادمه اون وقتا از یه پسره خوشم میامد که اسمش رضا بود

کشته مرده قیافه و استایلش بودم 

تیپش هم تو همون عالم بچگی بنظرم خوب میامد 

البته که هیچوقت جرأت نکردم جز به همون دوست صمیمیم قضیه رو بگم

اما قشنگ یادمه که سعی می کردم همش توی چشمش باشم و یجورایی توجهش رو جلب کنم 

هیچوقت نفهمیدم که متوجه اونهمه تلاش من شد یا نه

اما بهرحال اولین کسی بود که وقتی نگاهش بهم میفتاد هول میشدم و دست و پامو گم می کردم 

خوب یادمه که یه شعر 2 بیتی هم براش گفته بودم و نوشته بودم روی یه تکه کاغذ و ته کشو خرت و پرتهام قایمش کرده بودم  (شعرشم قشنگ یادمه، اما اگر فکر کردید میگم چی بود باید بگم سخت در اشتباهید. فکر کن که من اون مزخرفات رو اینجا بنویسم!!!)

که یه روز نمی دونم چی شد که بابا رفتن سر اون کشو و اون کاغذ کذایی رو پیدا کردن و بهم گفتن اولین و آخرین باری باشه که همچین چیزی توی وسایلت پیدا می کنم

این عاقبت اون عشق احمقانه بود و بعدم خیلی زود همه چیز فراموش شد

 چند سال بعدش که رضا رو دیدم کلی خودم رو بخاطر سلیقه بدم سرزنش کردم 

بهرحال این واضح ترین خاطره ایه که توی ذهنم مونده

نمی دونم کیا بازی نکردن 

اما هرکس بازی نکرده و دوست داره بازی کنه از طرف من دعوته 

*PegI